Powstaje na skutek urazu skrętnego stawu kolanowego, często w trakcie uprawiania aktywności sportowych. Najczęściej uszkadzanymi więzadłami stawu kolanowego są więzadła poboczne piszczelowe i strzałkowe oraz więzadła krzyżowe (przednie ACL i tylne PCL). W zależności od objawów i aktywności fizycznej pacjenta mogą one stanowić wskazanie do leczenia operacyjnego.

Powstają najczęściej na wskutek większych urazów skrętnych stawu kolanowego lub urazów komunikacyjnych. W tej sytuacji dochodzi do całkowitego uszkodzenia więcej niż jednego więzadła w obrębie stawu kolanowego. Uszkodzenia te najczęściej leczy się operacyjnie.

Najczęściej wywołują ból, obrzęk oraz uczucie blokowania i przeskakiwania w stawie. Uszkodzenie łąkotki może doprowadzić do rozwinięcia się choroby zwyrodnieniowej kolana oraz utraty jego funkcji.

Są sytuacje, kiedy wewnątrz stawu powstają tzw. myszki stawowe. Są to fragmenty uszkodzonych części kolana, które po kontuzji przemieszczają się wewnątrz kolana i powodują objawy blokowania oraz często puchnięcie stawu kolanowego.

Występują u dzieci i młodych dorosłych. Mogą być związane z nieprawidłową budową stawu kolanowego (tzw.  predyspozycje do niestabilności) lub po prostu są wynikiem urazu. Pacjent po zwichnięciu rzepki często odczuwa obawę przed kolejnym zwichnięciem i nie jest w stanie normalnie używać swojego stawu.

Jest często związane z uszkodzeniami łąkotki lub więzadeł w stawie kolanowym. W trakcie tzw. skręcenia stawu dochodzi do uderzenia powierzchni stawowych o siebie i oderwania fragmentu chrząstki. Taki wolny fragment należy usunąć a ubytek chrząstki uzupełnić operacyjnie.